Body positivity

Body Positivity: een term waarmee je on- en offline om de oren wordt geslagen. En terecht! Want wat is er belangrijker dan positief zijn over je eigen lichaam? Journaliste Suzanne Mensen is klaar met ‘body shaming’ en steekt je een hart onder de riem: be body positive! Want er is niks mis met een maatje méér!   

Het begon allemaal al in de eerste feministische golf zo tussen 1850 en 1890: een beweging genaamd Victorian Dress Reform Movement maakte zich hard voor een einde aan de terreur van de wespentaille. Door het schoonheidsideaal van die ‘ieniemienie’ taille hesen vrouwen zich in loeistrakke korsetten, met alle gevolgen van dien: flauwvallen op chique soirees bijvoorbeeld, doordat er gewoonweg geen zuurstof door die kleine lijfjes getransporteerd kon worden. En ook toen al werd je belachelijk gemaakt als je niet aan de maatstaven voldeed. De wespentaille is weliswaar van de baan, maar slank is nog steeds de maatstaf. Wat doen wij volle vrouwen daarmee?

 

 

Ideaalplaatje
In de jaren ‘80 van de vorige eeuw had het ideale fotomodel borst-taille-heupmaten van 90-60-90 cm. Fotomodellen van nu zitten daar veelal onder; graatmager lijkt soms zelfs het ideaal! Die Victorian Dress Reform Movement had dus, als je naar de huidige norm kijkt, niet het beoogde effect. Omdat kranten, tijdschriften en televisie die maten als mooi bestempelen, hechten we daar waarde aan. De modellen die we op tv zien, beschouwen we als het ideaalplaatje. En om dat ideaalplaatje heen wordt de hele kledingindustrie gebouwd. Daar ontstaan vooral bij vrouwen veel minderwaardigheidscomplexen en onzekerheden door. Want ‘ben ik dan niet goed genoeg als ik niet aan deze normen voldoe? En ‘Ik zie niemand op tv of in een magazine met dezelfde maat als ik, ben ik dan abnormaal?’ Inmiddels is er gelukkig een ware aardverschuiving gaande en tonen de media steeds meer mensen in alle vormen, maten en kleuren.

 

 

Risico’s overgewicht sterk overdreven
Ondanks die positieve beweging komt er ook vaak kritiek om de hoek kijken. Veel mensen vinden het slecht om overgewicht te promoten. Overgewicht is ongezond en fout. Toch blijkt gewicht niet per definitie iets te zeggen over je gezondheid. Gezondheid reikt veel verder dan gewicht.
Een aantal maanden geleden woonde ik een bijeenkomst over body positivity bij. Een van de spreeksters was Danielle Heemskerk, oprichter van Bureau Body Positive. Ze helpt vrouwen om de relatie met hun lichaam en eten te verbeteren. Van haar leerde ik het een en ander over gezondheid en overgewicht. Bijvoorbeeld dat de risico’s van overgewicht sterk worden overdreven.
Het bewijs daarvoor is incompleet en tegenstrijdig. Veruit de meeste onderzoeken die het verband tussen gewicht en (on)gezondheid meten, houden namelijk geen rekening met variabelen die ook een rol spelen in gezondheid, zoals de mate waarin iemand beweegt, haar of zijn sociaal-economische status, jojoën en stress, om er maar een paar te noemen.
Wanneer in onderzoeken wel rekening wordt gehouden met deze variabelen, verkleint of verdwijnt de associatie tussen gewicht en gezondheidsrisico’s voor een heel groot deel.
Mensen die volgens de BMI in de categorie ‘overgewicht’ en ‘matige obesitas’ vallen lopen dus niet enkel en alleen door hun gewicht meer gezondheidsrisico’s dan mensen met een ‘normaal’ gewicht. Niet ieder mens met een dik lichaam is een lopende, tikkende tijdbom!

Body Positivity vs. Body Shaming
Overgewicht is dus niet per definitie de satan. Natuurlijk, het is raadzaam om gezond te leven. Maar als jij je goed voelt, hoef jij voor helemaal niemand op dieet! Absoluut niet zelfs. Diëten werkt in mijn ervaring zelfs alleen maar averechts. Als ik het weer eens in mijn hoofd had gehaald dat ik terug moest naar de slanke Suus en mezelf op rantsoen zette, wist ik dat ik een aantal ongelukkige weken tegemoet ging. Weken waarin ik JUIST de hele dag met eten bezig was, terwijl ik dat zonder dieet nooit was.
Positief zijn over je eigen lichaam en dat van de mensen om je heen, dát is body positivity. Tegenover de term body positivity staat het negatieve body shaming. De betekenis hiervan spreekt voor zichzelf:  je negatief uitlaten over je eigen lichaam of dat van een ander. ‘Zooooo hey, die is dik! Die past niet eens in een terrasstoel’ en ‘Geef die modellen even te eten joh, ze zien er zo hongerig uit!’ Twee voorbeelden van keiharde bodyshaming! Social media doen daar hard aan mee.

 

 

Social media als redding
Als ik erop terugkijk heeft de opkomst van social media mijn zelfbeeld eerst volledig afgebroken tot een dieptepunt, waarin ik alleen nog maar fitgirls om mijn virtuele zelf heen had en ik door alle wasbordjes op mijn scherm geen oog meer had voor de foto’s waar een mens gelukkig van wordt. Die van baby’s en mooie luchten bijvoorbeeld. Elke week begon ik weer met een nieuw dieet en ik ging steeds meer meiden met (voor mij) jaloersmakende strakke lichamen volgen. Zo wilde ik er ook uitzien en zij waren mijn stok achter de deur.
Treurig werd ik ervan. Tot ik het zat was en alle fitgirls linea recta ‘ontvolgde’. Bye-bye fitgirls, er is misschien niets mis met jullie maar voor mij zijn jullie een ongezond en onrealistisch droombeeld! Toen werd social media ineens mijn redding, mijn leermeester. Bewust maar ook onbewust ben ik online heel veel vrouwen gaan volgen die de body positive movement een warm hart toedragen, daar veel over schrijven maar er vooral ook foto’s van zichzelf bij plaatsen. Ik ben in een (online) kringetje terecht gekomen van sterke, zelfstandige vrouwen met een maatje meer die niet bang zijn zichzelf te tonen en dat ook regelmatig doen. Ik zie sindsdien op mijn tijdlijn, op Twitter en Instagram heel veel foto’s van vrouwen zoals ik voorbij komen. Volle vrouwen in bikini, in een prachtige jurk, in een kokerrok, met blote armen, blote benen en in lingerie. Gaandeweg merk ik dat ik mijn spiegelbeeld steeds meer begin te accepteren en ik weet bijna zeker dat dit onder andere hiermee te maken heeft. IK ZIE MIJN LIJF OM MIJ HEEN!

 

 

Omarm je lijf!
Waar ik eerder al aangaf dat bodypositivity niet alleen gaat over dik(ker) zijn, is dat wel de kant waar VOL magazine zich op richt. Je bent mooi zoals je bent, ook met een maatje meer. Ik denk dat de wereld klaar is voor verandering op dit gebied en ik denk dat VOL magazine een hele waardevolle bijdrage kan leveren aan de acceptatie van lichamen in de media maar ook op straat en langs het schoolplein, die niet in een maatje 34 jeans passen. Ook jouw lichaam, groot, klein, dik, dun, lang, klein met of zonder gebreken en in welke kleur dan ook, mag er zijn!  Omarm je lijf en be body positive!

 

Fotografie Martin Sweers Styling Ashley Veraart @ ERA Management Haar en make-up Jitske Serné voor EVO Hair @ Angelique Hoorn Management Modellen Anjali en Fenna P @ Ego’s Models Assistent fotografie Michael Kattenbeld Assistent haar en make-up Laura de Waard Assistent styling Jordi Hoogerhuis